السلام علیک یا سیدالشهدا

نمازهای با حال و رکعات بسیار نمازش را در شبانه روز روایت کرده‏اند.
هر یک از این‏ها درسی برای «چگونه زیستن» است.
هم از معنویت و توجه به خدا و نیایش‏های شبانه‏اش باید درس گرفت، هم از توجه به علم و دانش و بصیرت او.
هم ادب و حسن خلق و رفتار شایسته با فرزندان و اهل خانه را، هم ایثار و سخاوت و بذل و بخشش را از وی باید الهام گرفت، هم درس رأفت و مهربانی را در مکتب وفا و مهر و عاطفه دینی وی باید آموخت.
«روز پاسدار» روز شماست.
«حسین»(ع) امام و الگوی شماست، در همه حال، در همه جا، برای تمامی شما.
چه در جنگ و چه در صلح.
چه در میدان جهاد و چه در شجاعت و بی‏باکی.
چه در روحیه شهادت‏طلبی، چه در عبادت‏های نیمه شبی.
گرامی باد میلاد این رهبر و پیشوا، که هم ولادتش، برکت آفرین است، و هم زندگانی‏اش حیات بخش است، هم شهادتش، حماسه آفرین و شورگستر...
اگر راه معنی می‏جویید، در او بجویید.
اگر عزت و آزادگی می‏طلبید، رهپوی عاشورایش باشید.
اگر اهل سیر و سلوکید، اگر جویای عرفان نابید. اگر به افقی دوردست‏تر از مادیات و بلندتر از روزمرگی‏ها می‏نگرید، باز هم در «آینه حسین» بنگرید.
الگویتان در همه حال و در همه کار، «حسین» باد... و دل و جانتان «حسین آباد»!
(استاد جواد محدثی)
میلاد علمدار عشق
و روز جانباز گرامی باد
ای عباس! پاک بازی و ایثار همزادی برای تو نیافت و مردانگی و فتوت نامی آشناتر از تو نشناخت.
ای عباس؛
شرمسار باد کف آبی که به یاد عطش کودکان، به روی آب ریختی، که از آن پس همه آبها بسان عرق شرمی بر پیشانی زمین نشستند و هیچ آبی آبرومندتر از تو ندید.
آری عباس الگوی راستین جوانمردی و مظهر ایثار، پدر فضیلتها و تجسم عینی ارزشهای والای مکتب حسینی است. عباس چونان اقیانوس بی‏کرانی است که همه چشمه‏های زلال فضیلت و فتوّت و غیرت را در ژرفای قلب خود نگاه داشته است.
عباس مشعلدار هدایت نسلهای تشنه در تاریخ بشر است، زیرا سیمرغ دل هیچ عاشقی آشیانی فراتر از او نیافته است. هر آن کس که با نام عباس آشناست. در تیرباران حوادث برادر را رها نمی‏کند.
امروز جانبازان آیینه‏های روشن سخاوت و حمیّت و وارثان پاکبازی مکتب ابوالفضل هستند. عباس شمع فروزانی است که تا نهایت تاریخ به همراه آن شعله مقدس، دامن گسترده است و همه قلبها و قطبهای منجمد را به گرمی و تپش و حیات می‏خواند.
کاروانی که پس از او با 72 پرچم، کوچه‏های غفلت را پیمود، هنوز هم بر ما می‏گذرد.
ای سپر بلای حسین علیه السلام شرم باد «فرات» را که با عطش تو پای رفتن داشت، چگونه در دامنت نیاویخت و با تو تا کنار خیمه‏ها همسفر نشد.
میلاد علمدار نینوا، ابوالفضل العباس علیه السلام و روز جانباز بر همه ره‏پویان، به ویژه جانبازان و حماسه سازان تهنیت باد.
فرزند مکّه
روز پنجشنبه پنجم شعبان سال 38 هجری قمری فرزند مکه و منی، فرزند زمزمه‏های زمزم و صفا، فرزند عاشورای آتش و عطش، فرزند شور و شهادت و اشک، سید ساجدان و امام زاهدان علی بن الحسین علیهما السلام چشم به دنیا گشود.
این بقیه کربلا پس از پدیده عاشورا که در برابر چشمانش اتفاق افتاد و «ذبح عظیم» از همان نقطه‏ای که او هم ایستاده بود، جریان یافت. هر جا که آبی می‏بیند، کربلای بی آبی را برای همه مردم به شرح می‏نشیند! و هرگاه گوسفندی سربریده را می‏نگرد، حکایت «ذبح عظیم» را سر می‏دهد و روایت سرهای بریده را در کوچه‏ها و محلّه‏های سکوت به فریاد می‏رساند و اشک‏های شور و شوق و تپش را تا هر کجا که می‏شود به طوفان تبدیل می‏کند.
فرا رسیدن عید الگوی عبادت و نماز و زهد و ورع، امام زین‏العابدین علیه السلام را به محضر مقدس ولی عصر ارواحنافداه، مقام معظم رهبری مدظله العالی و شیعیان و موالیان حضرتش، تبریک و تهنیت عرض می‏کنیم. باشد که از زندگی پیشوایان عزیزمان، درس دنیا و آخرت را فرا بگریم.