حسین چراغ هدایت
Posted On ۱۳۸۷ آذر ۱۳, چهارشنبه at در ۲۳:۴۵ by نویسندهپدیدآورنده:،
،
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم: «و الذی بعثنی بالحق نبیا ان الحسین بن علی فی السماء اکبرمنه فی الارض و انه لمکتوب عن یمین العرش مصباح الهدی و سفینهالنجاه.» سوگند به آنکه مرا به حق به پیامبری برانگیختحسین بن علی درآسمان بزرگتر از زمین است و در سمت راست عرش چنین نگاشته شدهکه حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است. رسولخدا صلی الله علیه و آله و سلم: «ان للحسین فی بواطن المؤمنین معرفه مکنونه.» همانا دلهای مؤمنان را با حسین (علیه السلام) آشنایی نهفتهاست. امام حسین علیه السلام: «ان الله تعالی ما خلق العباد الالیعرفوه فاذا عرفوه عبدوه فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عنعباده العباد.» خداوند انسانها را نیافرید مگر برای آن که او را بشناسند، وچون شناختند، او را بپرستند و آن گاه که وی را عبادت کردند،با عبادت او از بندگی بندگان بینیاز شوند. امام حسین علیه السلام: «اما و الله لا اجیبهم الی شیء ممایریدون حتی القی الله و انا مخضب بدمی.» هان! نسلها به هوش باشید، به خدا سوگند من به ذرهای ازخواستههای بیدادگرانه و استبدادی آنان پاسخ مثبت نخواهم دادتا در حالی که به خون خویش رنگین شده باشم به دیدار آفریدگارمنایل آیم. امام حسین علیه السلام: «ا لا ترون الی الحق لا یعمل به و الیالباطل لا یتناهی عنه... فانی لا اری الموت الا سعاده و الحیاهمع الظالمین الا برما.» آیا نمینگرید حق را که بدان عمل نمیگردد و باطل را که از آندستبرداشته نمیشود. همین است که من مرگ را جز سعادت و زندگیبا ستمگران را جز رنج و افسردگی نمیبینم. امام حسین علیه السلام: «اللهم انک تعلم انه لم یکن ما کانمنا تنافسا فی سلطان و لا التماسا من فضول الحطام و لکن لنردالمعالم من دینک...» خدایا تو میدانی که آن چه اتفاق افتاد برای مسابقه در قدرت یاخواستن چیزی از متاع فانی این جهان نبود، بلکه همه بدان جهتبود که نشانههای دینت را باز گردانیم و در شهرهای تو دستبهاصلاحات زنیم تا بندگان ستمدیدهات ایمن شوند و احکام متروک دینتو دوباره به جریان افتد. امام حسین علیه السلام: «من طلب رضی الله بسخط الناس کفاهالله امور الناس و من طلب رضی الناس بسخط الله وکله الله الیالناس و السلام.» هر کس خشنودی خداوند را با خشم مردم به دست آورد، خداوند اورا در امور آنان کفایت کند، و هر کس خشنودی مردم را با خشمخداوند به دست آورد، خداوند او را به مردم وامیگذارد و السلام. امام حسین علیه السلام: «صبرا بنی الکرام، فما الموت الا قنطرهتعبر بکم عن البؤس و الضراء الی الجنان الواسعه و النعمالدائمه.» ای شریفزادگان! صبور و پایدار باشید، زیرا مرگ چیزی نیست مگرپلی که شما را از رنج و ناگواری دنیا به بهشت پهناور ونعمتهای همیشگی میرساند. امام حسین علیه السلام: «فلا مالا بذلتموه و لا نفسا خاطرتم بهاللذی خلقها و لا عشیره عادیتموها فی ذات الله، انتم تتمنون علیالله جنته و مجاوره رسله و امانا من عذابه.» شما که نه مالی در راه خدا دادهاید، نه جانی در راه جانآفریننثار کردهاید، و نه با قوم و قبیلهای برای خدا درافتادهاید، چگونه (با این آسایشطلبیها) آرزوی بهشت و همنشینی پیامبران وامان از عذاب خدا را دارید. امام حسین علیه السلام: «فلعمری ما الامام الا الحاکم بالکتاب،القائم بالقسط الداین بدین الحق، الحابس نفسه علی ذات الله.» به جانم سوگند، امام آن کسی است که بر اساس کتاب خدا حکم کند،دادگری ورزد، پیرو دین حق باشد، و در راه اعتخداوند نفس خودرا مهار سازد. امام حسین علیه السلام: «لیس الموت فی سبیل العزه الا حیاهخالده و لیست الحیاه مع الذل الا الموت الذی لا حیاه معه.» مرگ در راه رسیدن به عزت، حیات جاویدان است و زندگی با ذلتچیزی جز مرگ بدون (آثار) حیات نیست. امام رضا علیه السلام: «من کان یوم عاشورا یوم مصیبته و حزنهو بکائه جعل الله عز و جل یوم القیامه یوم فرحه و سروره و قرتبناعینه.» هر کس روز عاشورا را روز مصیبت و اندوه و گریه خود بداند،خداوند روز قیامت را روز شادمانی و سرور او خواهد و چشمش بهجمال ما روشن خواهد شد.
