سیره و اخلاق امام حسین علیه السلام
Posted On ۱۳۸۷ آذر ۱۴, پنجشنبه at در ۰:۲۹ by نویسندهعملیترین و پیروزمندانهترین وسیله ی تربیت، تربیت کردن با یک نمونه ی عملی و سرمشق زنده است.
امام باقر (ع) در ترسیم اسوههای شرآفرین و الگوهای برکتآفرین و رحمتبخش چنین میفرماید:
«همانا برای پروردگار بندههایی است پربرکت و بامیمنت که خود خوش میزیند و مردم نیز در پرتو آنان زندگی خوشی دارند. آنها در میان بندگان مانند بارانند. در برابر، انسانهایی هستند نفرین شده و نکبتبار که نه خود زندگی سالمی دارند و نه کسی از زندگی آنان بهرهای میگیرد. این گروه مانند ملخ هستند که جز نابودی و تبهکاری چیزی ندارند.»[1]
اسوه بودن امام حسین (ع)در تمام زمینههای فردی، اجتماعی، سیاسی، نظامی، فرهنگی و اعتقادی تجلی و تبلور دارد. اباعبدالله (ع)پیش از هرچیز، «عبدالله» بود و عبودیت در تمام زوایای زندگی و رفتار و گفتارش آشکار بود. سیره ی او سازنده ی انسان و ترسیم کننده ی سیستم ارزشهای اخلاقی است.
از جهت دیگر امام حسین (ع)الگوی رحمت، رافت، کرامت و بزرگواری است که باران وجودش همگان را سیراب میسازد و شادابی و نشاط و حیات و حرکت میآفریند.برای الگو گرفتن از امام حسین (ع) باید سیره و اخلاق آن حضرت را به خوبی شناخت.
امام باقر (ع) در ترسیم اسوههای شرآفرین و الگوهای برکتآفرین و رحمتبخش چنین میفرماید:
«همانا برای پروردگار بندههایی است پربرکت و بامیمنت که خود خوش میزیند و مردم نیز در پرتو آنان زندگی خوشی دارند. آنها در میان بندگان مانند بارانند. در برابر، انسانهایی هستند نفرین شده و نکبتبار که نه خود زندگی سالمی دارند و نه کسی از زندگی آنان بهرهای میگیرد. این گروه مانند ملخ هستند که جز نابودی و تبهکاری چیزی ندارند.»[1]
اسوه بودن امام حسین (ع)در تمام زمینههای فردی، اجتماعی، سیاسی، نظامی، فرهنگی و اعتقادی تجلی و تبلور دارد. اباعبدالله (ع)پیش از هرچیز، «عبدالله» بود و عبودیت در تمام زوایای زندگی و رفتار و گفتارش آشکار بود. سیره ی او سازنده ی انسان و ترسیم کننده ی سیستم ارزشهای اخلاقی است.
از جهت دیگر امام حسین (ع)الگوی رحمت، رافت، کرامت و بزرگواری است که باران وجودش همگان را سیراب میسازد و شادابی و نشاط و حیات و حرکت میآفریند.برای الگو گرفتن از امام حسین (ع) باید سیره و اخلاق آن حضرت را به خوبی شناخت.
